โรงฝึกบูจินกันประเทศไทย : Senpai Blog

(ข้อแนะนำการเข้าฝึกที่ฮอมบู ในเรื่องของมารยาทในแบบญี่ปุ่น โดย Mark Lithgow ข้อร้องให้นำมาเผยแพร่ต่อไป)   ข้าพเจ้าได้สนทนากับ Soke ที่บ้านของท่านเมื่อสัปดาห์ที่ผ่านมาเกี่ยวกับธรรมเนียมมารยาทในโรงฝึกและท่านคิดว่าเป็นเรื่องสำคัญที่ต้องบอกเล่าให้สมาชิกบูจินกันทุกคนได้ทราบ ในวันนี้ (10 พฤษภาคม 2015) อาจารย์ได้ฝากให้ข้าพเจ้าบอกต่อเล่าเรื่องนี้กับทุกคนที่เข้ามาฝึกบูจินกัน มารยาทในโรงฝึกผันแปรไปตามแต่ละสำนัก และโรงฝึกบูจินกันก็ด้วยเช่นกัน บ่อยครั้งที่เราเรียนรู้จากการมองคนอื่นที่รู้มากกว่าตัวเรา โชคไม่ดีที่ในหลายช่วงหลังมานี้มีคนมาที่โรงฝึกฮอมบุแห่งใหม่มากมาย และ

Sakki Tast คือการสอบขึ้นสายดำขั้น 5 ของบูจินกัน บูโด ไทจุสสึ วิธีการก็คือ จะให้เรานั่งคุกเข่าหลับตา แล้วก็จะมีอาจารย์ระดับขั้น 15 ซึ่งอาจารย์มาซึอะกิจะเป็นคนเลือก มายืนอยู่ด้านหลังของเรา ใช้ดาบไม้ไผ่หุ้มนวมฟันลงมาที่ศีรษะจากด้านหลัง ถ้าหลบดาบนั้นได้ ก็ถือว่าผ่าน ได้รับสายดำขั้น 5 ถ้าใครยินครั้งแรก ก็คงจะคิดเหมือนผมตอนได้ยินอาจารย์เอกเล่าให้ฟังครั้งแรกเหมือนกันว่า

1.สถานที่ฝึกและการเดินทาง การเดินทางไปญี่ปุ่นครั้งนี้ ไปช่วงวันที่ 1-7 มีนาคม 2558 จุดประสงค์หลักๆก็คือ ไปฝึกบูจินกัน บูโด ไทจุสสึ พวกเราไปฝึกอยู่ 3 ที่ คือ Hombu Dojo Ayase Kashiwa โรงฝึกทั้ง 3

สำหรับตัวผมแล้ว แม้ว่าจะเคยเดินทางไปต่างประเทศมาบ้าง แต่ครั้งนี้ผมยอมรับว่าผมตื่นเต้นเป็นพิเศษ เพราะสำหรับการเดินทางครั้งนี้ของผมไม่ได้มีจุดประสงค์เพียงเพื่อไปเที่ยว แต่เป็นการเดินทางเพื่อไปฝึกฝนตัวเองและเก็บเกี่ยวประสบการณ์และความรู้ใหม่จากการฝึกศิลปะการต่อสู้ บูจินกัน บูโด ไทจุสสุ ในวันแรกของการฝึกที่ Hombu Dojo (ฮอมบูโดโจ) ซึ่งวันนี้เป็นการสอนของ“อาจารย์ ชิราอิชิ”เมื่อเข้าไปในโรงฝึกผมเห็นชาวต่างชาติมากมาย บางส่วนกำลังเปลี่ยนชุดฝึกบางส่วนเริ่มจับคู่ฝึกซ้อมกันเป็นการยือเส้นยืดสายเพื่อเตรียมรับการสอนจากอาจารย์ แต่สิ่งที่ทำให้ผมประทับใจและคลายความวิตกกังวลคือ ทุกคนยิ้มแย้มแจ่มใสคำนับและกล่าวทักทายกันอย่างเป็นมิตรไม่ว่าใครจะมาจากประเทศอะไรเมื่อเข้ามาในโรงฝึกก็จะโค้งคำนับทักทายกันทำให้ผมได้รู้จักกับเพื่อนใหม่ 2 คนคือ เคจจากแคนาดาและ

สำหรับการเดินทาง ไปฝึกที่ประเทศญี่ปุ่นในปีนี้ เป็นระยะเวลา ประมาณ 7 วัน ในช่วงวันที่ 1-7 มีนาคม ซึ่งมีสมาชิกที่ร่วมเดินทางทั้ง 6 คน โดยในปีนี้มีสมาชิกที่เข้ารับการสอบสายดำระดับ 5 (Sakki Test) จำนวน 4 คน และ

เรียบเรียงจากหนังสือ “NINJUTSU HISTORY AND TRADITION” ของ อ.มาซาอะกิ ฮะซึมิ ผู้สืบทอดลำดับที่ 34 ของ โตกาคุเระ ริว นินโป (นินจุสสุ) การสงครามในสมัยปัจจุบันการรบที่ทำการยิงจากระยะไกลและไม่ทำให้เกิดเสียงดังโดยการใช้ปืนไรเฟิลใส่อุปกรณ์ลดเสียง หากเทียบกันแล้วการรบของนินจาในสมัยก่อนทำการยิงจากระยะไกล และ ไม่ทำให้เกิดเสียงโดยการใช้ธนู และลูกดอก

การฝึกวันพุธที่โรงฝึกคาชิวะ ได้มีโอกาสได้ฟังอ.ชิราอิชิเล่าให้ฟังหลายเรื่อง แต่มีช่วงหนึ่งที่ท่านพูดถึง Management และ Leadership เรื่องเหล่านี้เป็นเรื่องที่ผมไม่เคยได้คิดถึงมาก่อน ผมไม่ได้เริ่มฝึกบูจินกันเพราะอยากเรียนการบริหาร ผมแค่ อยากจะมาฝึกศิลปะต่อสู้เท่านั้น แต่ถ้าลองคิดดีๆ ในสมัยโบราณ ถึงแม้จะเก่งแค่ไหน เราตัวคนเดียวไม่สามารถไปรบกับคนทั้ง กองทัพได้เราจะต้องจัดตั้งกองทัพร่วมกันคนอื่นเพื่อจะเอาชนะฝ่ายตรงข้ามให้ได้คนระดับบนในกองทัพก็ต้องดูว่าใครมีความ สามารถอะไร เหมาะสมกับงานประเภทไหน หากเขายังมีความสามารถไม่เพียงพอ เราจะสามารถฝึกฝนเขาให้เก่งได้อย่างไร ที่

ตอนที่ 2 ผู้ฝึกที่ดีและผู้ฝึกที่ไม่ดี การเดินทางไปญี่ปุ่นรอบนี้ผมเจอฝรั่ง (โดยเฉพาะฝรั่งสายเขียว) ที่เข้าฝึกบูจินกันเยอะมาก แต่กลับเจอคนญี่ปุ่นที่มา ฝึกค่อนข้างน้อย ฝรั่งที่ได้เจอก็มีทั้งดีและไม่ดี (แต่ส่วนใหญ่จะไม่ดี) วันแรกที่ฮอมบุ เจอฝรั่งสองคนยืนหอมแก้มกันในโรงฝึก … คือเข้าใจว่าเป็นเรื่องธรรมดาของฝรั่ง แต่นี่โรงฝึกนะครับ เคารพโรงฝึกหน่อยดีมั้ย? อีกคนใส่กางเกงเป็นขากว้างๆคล้ายๆ ขาก๊วยไม่ใส่ทาบิอีกคนมาตีลังกาหกสูงในโรงฝึก ฝรั่งอีกหลายคนก็ไม่ได้ตั้งใจฝึก ระหว่างฝึกก็จับกลุ่มคุยกัน เวลาทำก็ทำไป คนละท่ากับอาจารย์ (แล้วยังมีการมาสอนอีกว่าต้องทำแบบนี้) พอทำไม่ได้ก็ใช้แรง ฝรั่งคนเดียวกันเนี่ยแหละเวลาที่อาจารย์ให้ ออกไปแสดงท่าที่เรียนมาในวันนี้ให้ดูก็ไปโชว์ตีลังกา

วันที่ 1-7 มีนาคม 2558 ผมได้ร่วมเดินทางไปฝึกที่โรงฝึกบูจินกันประเทศญี่ปุ่นกับอาจารย์และเพื่อนร่วมโรงฝึกจาก ประเทศไทย ถึงแม้ผมจะเคยเดินทางไปมาหลายครั้งแล้ว แต่ครั้งนี้จะมีความพิเศษอยู่สักหน่อย เนื่องจากผมจะต้องเข้าสอบ สายดำระดับห้าด้วย อันที่จริงมีเรื่องที่น่าสนใจอยู่หลายๆเรื่อง แต่จะขอเล่าเรื่องหลักๆให้ฟังสัก 3 เรื่องนะครับ ตอนที่ 1 Sakki Test กับฝีมือ การสอบสายดำระดับ

ญี่ปุ่นเป็นประเทศที่มีประวัติอันยาวนาน อีกทั้งชื่อเรียกแต่ละยุคก็ยังเป็นภาษาที่คนไทยไม่ค่อยคุ้นเคย ทำให้การอ่านบทความต่างๆ (ถึงแม้จะเป็นบทความภาษาไทย) เป็นไปได้ยาก วันนี้ผมจะได้สรุปช่วงเวลาต่างๆในประเทศญี่ปุ่นมาให้ฟังกัน เพื่อให้เห็นภาพมากขึ้น ผมจะนำเอาประวัติศาสตร์ในส่วนต่างๆของโลกนี้มาเทียบเคียงให้ฟังด้วย ยุคโจมอน (Jomon)— 14,000 ก่อนคริสกาล ถึง 300-400 ปีก่อนคริสกาล ยุคโจมอนเป็นยุคหินโบราณ ในขณะนั้น มนุษย์เรายังเป็นนักล่า นักหาของป่า ต่อมามนุษย์เราก็เริ่มทำกสิกรรม