Tag: การฝึก

คะมะเอะ (構え Kamae) หรือการตั้งท่าในการต่อสู้ นั้นถือได้ว่าเป็นพื้นฐานที่จำเป็น และสำคัญมากที่สุดอย่างหนึ่งในการฝึกจะเห็นได้ว่าผู้ฝึกเริ่มต้น หลังจากฝึกอุเคมิ (ม้วนหน้า ม้วนหลัง การเซฟตัวเอง) แล้ว พื้นฐานต่อไปที่ฝึกก็คือ การฝึกคะมะเอะหรือท่ายืนนั้นเอง ซึ่งไม่ไช่แต่การฝึกของผู้ฝึกเริ่มต้นเท่านั้น การฝึกทั่วไปโดยปกติก็จะมีการฝึกของคะมะเอะอยู่เสมอ ๆ ด้วย ทำไมคะมะเอะจึงมีความสำคัญ? ทำไมถึงบอกว่าเป็นรากฐานของฝึกที่ขาดไม่ได้? ก็เพราะว่าคะมะเอะนั้นเป็นเหมือนจุดเริ่มต้นที่ทำให้ผู้ฝึกนั้นได้รับรู้ถึงสรีระ

จากประสบการณ์ที่ผ่านมาจนถึงปัจจุบันนี้ ได้พบเห็นคนที่สนใจเข้ารับการฝึกเป็นจำนวนมาก แต่จนถึง ณ ปัจจุบัน จำนวนผู้ที่ยังคงเข้ารับการฝึกอยู่นั้นกลับยังมีจำนวนน้อยมากเมื่อเทียบกับจำนวนโดยรวม “หลายคนเข้ารับการฝึกเพียงไม่กี่ครั้ง” “หลายคนเข้ารับการฝึกนานพอสมควร นานพอที่จะทราบได้ว่าเป็นวิชาที่ตนชอบหรือไม่” “หลายคนเข้ารับการฝึกจนได้สายดำก็มี” ที่กล่าวมานี้ทุกคนมีโอกาสเลิกฝึกเท่ากันหมด นั้นเป็นเพราะแต่ละคนขาดวัตถุประสงค์และเป้าหมาย หลายคนเมื่อเริ่มต้นเข้ารับการฝึกอาจจะไม่ได้มีวัตถุประสงค์ที่ชัดเจนแต่หากเริ่มต้นฝึกแล้วนั้น ทุกคนควรมีเป้าหมาย มีหลายคนที่เข้ารับการฝึกจนได้ระดับสายดำแล้วเลิกฝึกไปเพราะขาดเป้าหมายยิ่งเป็นที่น่าเสียดายอย่างมากกับเวลาที่เราได้รับการฝึกไป หากเปรียบเทียบกับบริษัทก็คงเสียงบประมาณในการอบรมไปพอสมควร สำหรับการวางเป้าหมายสำหรับการเข้ารับการฝึกนั้น ง่าย ๆ โดยเฉพาะเข้ารับการฝึกกับโรงฝึกบูจินกันประเทศไทย

อาจารย์มะซะอะกิเคยพูดไว้ว่า “ การเลือกอาจารย์ผู้สอน เป็นหน้าที่ของผู้เรียน “ ในการฝึกศิลปะการต่อสู้ การเลือกวิชาที่จะฝึกนับว่าเป็นสิ่งสำคัญ โดยเฉพาะในปัจจุบันนี้ มีวิชาเกิดขึ้นใหม่ๆมากมาย โดยบางวิชาไม่มีที่มาที่ไป บางวิชาก็ตั้งชื่อขึ้นมาเอง บางครั้งก็เอาวิชาหลายๆอย่างมารวมกันแล้วก็นำไปสอนผู้อื่น  ผู้ที่สนใจควรศึกษาข้อมูลต่างๆให้เข้าใจเสียก่อน โดยปกติแล้ววิชาศิลปะต่อสู้ทุกวิชา จะมีประวัติสืบทอดกันมายาวนาน และสามารถหาข้อมูลได้ สมัยปัจจุบันก็จะมีข้อมูลทางอินเตอร์เน็ตให้ศึกษาเป็นจำนวนมาก และ ปรกติประวัติของวิชาต่างๆจะไม่เป็นความลับอยู่แล้ว จากการพูดคุยกับหลายๆคน

วัฒนธรรมและประเพณีเป็นสิ่งที่สำคัญต่อสังคมเป็นอย่างยิ่ง วัฒนธรรมนั้นหมายถึงคุณค่าที่คนในสังคมนั้นๆ มองกัน ว่าอะไรเป็นสิ่งที่ถูก และอะไรเป็นส่ิงที่ผิด ส่วนประเพณีหมายถึงธรรมเนียมปฏิบัติที่สืบต่อกันมาช้านาน การฝึกในโรงฝึกบูจินกันนั้นไม่ได้เป็นเพียงแค่การถ่ายทอดทักษะการต่อสู้ แต่จะมีการถ่ายทอดวัฒนธรรมและประเพณีอันดีงามด้วย ผู้เข้าฝึกทุกคนควรจะรับเอาทั้งทักษะการต่อสู้และวัฒนธรรมประเพณีของบูจินกันเอาไว้ พอพูดแบบนี้หลายคนคงเห็นว่าผมเป็นคนหัวโบราณ ไม่รู้ว่าโลกปัจจุบันก้าวหน้าไปถึงไหนกันแล้ว ดังนั้นผมจะขอเล่าภูมิหลังสั้นๆของผมหน่อยนะครับ ผมได้ไปใช้ชีวิตอยู่ที่ประเทศแคนนาดาเป็นเวลาประมาณ 5 ปี ผมได้สัมผัสชีวิตตะวันตกและได้รับรู้ถึงวัฒนธรรมตะวันตกมาพอสมควร วันนี้ผมจะขอนำประสพการณ์บางส่วนมาเล่าให้ฟัง ชาวตะวันตกนั้น มักจะมุ่งเน้นความเป็นกันเอง ไม่มีลำดับชั้น

การฝึกฝนศิลปะการต่อสู้หลายๆชนิดรวมถึงการฝึกของบูจินกันนั้น ผู้ฝึกจำเป็นที่จะต้องเข้าคู่เพื่อฝึกฝน และทำความเข้าใจเทคนิคต่างๆโดยอาศัยร่างกายของคู่ซ้อมเพื่อศึกษา ในการเข้าซ้อมเป็นคู่นั้นการรู้และเข้าใจถึงระดับของคู่ฝึกด้วยกันกับเรานั้นเป็นสิ่งที่มีความสำคัญมาก เพราะจะทำให้เราตัดสินใจใช้เทคนิคหรือท่าต่างๆได้เหมาะสมกับคู่ซ้อม โดยที่ท่าที่เราใช้นั้นมักจะเป็นท่าที่มีความแรงพอเหมาะกับระดับคู่ที่ซ้อมกับเราและไม่เร็วจนเกินไปจนอาจก่อให้เกิดอันตราย โดยปกติ ผู้ฝึกใหม่ระดับสายขาวมักจะถูกจับคู่กับผู้ที่มีประสบการณ์มากกว่า เพื่อเป็นการป้องกันอันตรายที่อาจเกิดขึ้นจากการใช้เทคนิคที่ไม่เหมาะสม และ การที่ไม่สามารถควบคุมแรงที่ใช้ในการฝึกได้  สิ่งที่ผู้ฝึกใหม่ในระดับสายขาวควรทำเมื่อฝึกเข้าคู่ก็คือ การทำตามท่าที่อาจารย์ผู้ฝึกสอนกำหนดให้ แต่ในหลายครั้งเนื่องจากผู้ฝึกใหม่ยังไม่มีประสบการณ์การที่มากพอจึงทำให้ไม่สามารถดูและทำตามท่าที่อาจารย์ผู้สอนทำได้ ในการฝึกซ้อมเข้าคู่ ผู้ฝึกระดับสายขาวจึงควรให้ผู้ฝึกที่มีประสบการณ์มากกว่าเป็นฝ่ายทำท่าต่างๆก่อน เพื่อที่ตนเองจะได้สังเกตุเทคนิคที่จะทำการฝึกอีกครั้ง และนอกจากนั้นการที่ให้ผู้ฝึกที่มีประสบการณ์มากกว่าเป็นฝ่ายกระทำเทคนิคต่างๆก่อนยังเป็นการแสดงถึงความเคารพต่อผู้ที่มีประสบการณ์มากกว่าด้วย ผู้ที่เริ่มฝึกใหม่มักมีคำถามขึ้นมากมายในระหว่างการทำเทคนิคต่างๆ ซึ่งในหลายๆครั้งก็เป็นคำถามที่มากเกินไปกว่าที่ระดับของตนจะเข้าใจได้