เป้าหมาย- สิ่งที่ควรมีเมื่อเข้ารับการฝึก

จากประสบการณ์ที่ผ่านมาจนถึงปัจจุบันนี้ ได้พบเห็นคนที่สนใจเข้ารับการฝึกเป็นจำนวนมาก
แต่จนถึง ณ ปัจจุบัน จำนวนผู้ที่ยังคงเข้ารับการฝึกอยู่นั้นกลับยังมีจำนวนน้อยมากเมื่อเทียบกับจำนวนโดยรวม
“หลายคนเข้ารับการฝึกเพียงไม่กี่ครั้ง”
“หลายคนเข้ารับการฝึกนานพอสมควร นานพอที่จะทราบได้ว่าเป็นวิชาที่ตนชอบหรือไม่”
“หลายคนเข้ารับการฝึกจนได้สายดำก็มี”
ที่กล่าวมานี้ทุกคนมีโอกาสเลิกฝึกเท่ากันหมด นั้นเป็นเพราะแต่ละคนขาดวัตถุประสงค์และเป้าหมาย

หลายคนเมื่อเริ่มต้นเข้ารับการฝึกอาจจะไม่ได้มีวัตถุประสงค์ที่ชัดเจนแต่หากเริ่มต้นฝึกแล้วนั้น ทุกคนควรมีเป้าหมาย มีหลายคนที่เข้ารับการฝึกจนได้ระดับสายดำแล้วเลิกฝึกไปเพราะขาดเป้าหมายยิ่งเป็นที่น่าเสียดายอย่างมากกับเวลาที่เราได้รับการฝึกไป หากเปรียบเทียบกับบริษัทก็คงเสียงบประมาณในการอบรมไปพอสมควร

สำหรับการวางเป้าหมายสำหรับการเข้ารับการฝึกนั้น ง่าย ๆ โดยเฉพาะเข้ารับการฝึกกับโรงฝึกบูจินกันประเทศไทย สำหรับผมนั้นเริ่มต้นผมตั้งเป้าหมายง่าย ๆ คือแค่อยากเก่ง ยิ่งเห็น อาจารย์ทำท่าที่ยากแล้วเราไม่สามารถทำได้ ยิ่งเป็นแรงผลักดันให้เราอยากที่จะทำให้ได้ แต่แน่นอนหากตั้งเป้าหมายลักษณะนี้คงยาวไปสำหรับการเริ่มต้น ดังนั้นจึงควรแบ่งเป้าหมายนั้น ๆ ออกเป็นขั้น ๆ ผมยกตัวอย่างง่าย ๆ ทั้งผู้ที่เคยเข้ารับการฝึกและไม่เคยเข้ารับการฝึกให้สามารถมองภาพง่าย ๆ

เป้าหมายลำดับที่ 1 สายดำระดับที่ 1 จากผู้เริ่มต้น ให้ฝึกเพื่อที่จะเรียนรู้สิ่งต่าง ๆ ก่อนที่จะได้สายดำระดับแรก ก็เพราะสายดำระดับแรกนั้น เป็นจุดเริ่มต้นที่พร้อมจะเรียนรู้ในระดับต่อไป
เป้าหมายลำดับที่ 2 สายดำระดับที่ 5 ต่อจากเป้าหมายที่ 1 มีโอกาสเตรียมความพร้อมเพื่อเข้ารับการสอบทีประเทศญี่ปุ่น เป็นต้น

เมื่อตั้งเป้าหมายและสามารถทำได้แล้วแล้วก็ตั้งเป้าหมายในระดับถัดไปอีก

สำหรับการฝึกในโรงฝึกบูจินกันประเทศไทยนั้น การเดินทางให้ถึงเป้าหมายนั้น ไม่ใช่เรื่องยากแต่ก็ไม่ใช่เรื่องง่ายเช่นกันเพราะการฝึกนั้นไม่มีทางลัด ไม่ใช่การฝึกเฉพาะศิลปะการต่อสู้เพียงเท่านั้น หากแต่ฝึกให้มีความรับผิดชอบและสามารถใช้ชีวิตอยู่กับปัจจุบันร่วมกับผู้อื่นได้ เข้ารับการฝึกเป็นประจำ ยิ้มแย้มแจ่มใส มีการวางตัวที่ดี หากผู้เข้ารับการฝึกสามารถเข้าใจและปฏิบัติตนได้ในลักษณะนี้ ผู้ฝึกเองจะทราบได้เป็นอย่างดีถึงบุคคลรอบข้างที่เป็นผู้ช่วยผลักดันให้ผู้ฝึกเดินทางถึงเป้าหมาย เช่น รุ่นพี่ที่ดีเป็นตัวอย่าง การพัฒนาการของเพื่อนที่เข้ารับการฝึกพร้อมกัน มีอาจารย์ที่คอยถ่ายทอดความรู้ในด้านต่าง ๆ อยู่ตลอดเวลา แต่ประเด็นสำคัญในการเดินทางก็ยังคงขึ้นอยู่กับผู้ฝึกเองเป็นสำคัญ

ผมขอเล่าถึงเป้าหมายลำดับที่ 2 ของผม ในการได้สายดำระดับที่ 5 ในเบื้องต้นสำหรับผมถือได้ว่ามีอุปสรรคมากพอสมควร ทั้งความไม่มั่นใจในความสามารถของตนเอง และอื่นๆ แต่ที่สามารถมาถึงเป้าหมายได้ เพราะ สองเหตุผล

เหตุผลแรก คนที่สนับสนุนและผลักดันคือ อาจารย์ผู้สอน โดยฝึกให้มีความรับผิดชอบทั้งในเรื่องการฝึกและเรื่องอื่นๆ แล้วเมื่อถึงเวลาอาจารย์เป็นผู้บอกว่าเราพร้อมแล้ว จริง ๆ อาจารย์ได้วางแนวทางที่จะให้เราไปถึงเป้าหมายนั้น ๆ ไว้แล้ว ที่เหลือก็ยังคงเป็นความรับผิดชอบของเราที่จะทำมัน อย่างกรณีของผมนี้ คือการที่จะต้องเดินทางเพื่อไปเข้ารับการทดสอบให้ได้
เหตุผลที่สอง คือ ศิษย์รุ่นพี่รุ่นน้องที่เดินทางไปด้วย

ทั้งหมดนี้เป็นเพียงตัวอย่างเดียวที่กล่าวถึงการกำหนดเป้าหมายและการไปให้ถึงเป้าหมาย หากผู้ที่คิดจะเข้ารับการฝึก หรือเข้ารับการฝึกมาระดับหนึ่ง สามารถตั้งเป้าหมายได้ในลักษณะนี้ของตัวเอง รับรองได้ว่าจะสามารถประสบความสำเร็จได้อย่างแน่นอน

ผู้เขียน ณัฐธีร์ รุจิระชัยเวทย์
สายดำระดับห้า บูจินกัน บูโด ไทจุสสุ