Bujinkan Budo Taijutsu

บูจินกัน บูโด ไทจุสสึเป็นโรงฝึกศิลปะการต่อสู้โบราญของญี่ปุ่น ในอดีตไม่เปิดสอนกับชาวต่างชาติ จนกระทั่ง เจ้าสำนักลำดับที่ 34 ของ โตกาคุเระ ริว นินโป Togakure Ryu Ninpo อาจารย์มาซาอะกิ ฮะซึมิได้รับชาวต่างชาติเข้าไปฝึก และได้เปิดเผยความลับเกี่ยวกับวิชานี้ขึ้นมา

วิชาของโรงฝึกบูจินกัน เป็นวิชาที่เป็นเอกเทศ ไม่ขึ้นกับสมาคมอื่น ๆ ใด เพื่อรักษาขนบธรรมเนียมในอดีต และ ไม่ถูกควบคุมจากองค์กรใด ๆ

ในอดีตได้ใช้ชื่อโรงฝึก โตกาคุเระ ริว นินโป (นินจุสสุ) แล้วเปลี่ยนเป็น บูจินกัน นินโป Bujinkan Ninpo หรือ บูจินกัน นินจุสสุ โดยสุดท้ายภายหลังได้เปลี่ยนเป็น บูจินกัน บูโด ไทจุสสุ (Bujinkan Budo Taijutsu)

โดยชื่อของ Bujinkan เป็นชื่อที่ตั้งโดยอาจารย์มาซาอะกิ ฮะซึมิ
แปลเป็นภาษาไทยว่า “โรงฝึกนักรบเทพ” หรือ “โรงฝึกนักรบจากสวรรค์”

Bu = การรบ,การต่อสู้
Jin = เทวดา , เทพ
Kan = สถานที่

บูโด ไทจุสสึ หรือเป็นที่รู้จักกันในชื่อ นินจุสสึ ที่ได้เปลี่ยนมาใช่ชื่อบูโด ไทจุสสึ ในภายหลัง โดยในวิชาบูโด ไทจุสสุนี้หมายถึงกลุ่มของวิชาการต่อสู้โบราณของบูจินกัน ประกอบด้วยเก้าวิชา ที่อาจารย์มาซาอะกิได้รับเป็นผู้สืบทอด ได้แก่

Togakure Ryuu Ninpo , Gyokko Ryuu Kosshijutsu,
Koto Ryuu Koppojutsu, Shinden Fudo Ryuu Dakken Taijutsu,
Kukishinden Ryuu Taijutsu, Takagi Yoshin Ryuu Jutaijutsu,
Kumogakure Ryuu Ninpo , Gyokushin Ryuu Ninpo,
Gikan Ryuu Koppojutsu

สำหรับริว Ryu (Style) ของบูจินกัน มีทั้งหมด 9 ริวโดยมี 3 ริวที่เป็นการต่อสู้แบบนินจุสสึและ 6 ที่เป็นวิชาการต่อสู้โบราณอื่น ๆ  เป็นอีกหนึ่งในสาเหตุที่บูจินกัน นินจุสสึ เปลี่ยนชื่อเป็น บูจินกัน บูโด ไทจุสสุ เนื่องจากเป็นการฝึกวิชาทั้ง 9 ไม่ใช่เฉพาะเพียงแคนินจุสสุเท่านั้น

ปัจจุบันมีผู้ฝึกบูจินกันทั่วโลกกว่าสี่แสนคน และ มีผู้ฝึกสอน(ชิโดชิ)ทั่วโลกประมาณสี่พันคน โดยปัจจุบันบูจินกัน บูโด ไทจุสสุ ยังถูกสอนให้กับหน่วยทหาร ตำรวจทั่วโลกอีกด้วย

โรงฝึกหลักของบูจินกัน หรือ รู้จักกันในชื่อของบูจิเด็น ตั้งอยู่ที่จังหวัดชิบะ ประเทศญี่ปุ่น

สำหรับศิลปะการต่อสู้ด้วยมือเปล่าของบูจินกันจะเรียกว่าไทจุสสึ
Taijutsu ในความหมายตามอักษรได้แก่

• ไท หรือ คาราดะ มีความหมายถึงร่างกาย
• จุสสึ มีความหมายถึงศิลปะ

ไทจุสสึ จึงมีความหมายถึง ศิลปะการใช้ร่างกาย สำหรับบูจินกันแล้ว ไทจุสสึมีความหมายถึงศิลปะการต่อสู้ด้วยมือเปล่าที่จะแตกย่อยออกไปเป็นหลายทักษะ เช่น

• Dakentaijutsu ศิลปะการต่อสู้ด้วยการจู่โจมหรือศิลปะการต่อสู้โดยใช้การกระแทก
• Jutaijutsu ศิลปะการต่อสู้ที่เน้นการคว้ายจับและความยืดหยุ่นของร่างกาย
• Taihenjutsu ศิลปะในการล้ม

สำหรับบูจินกัน ทุกสิ่งเริ่มต้นด้วยไทจุสสึ ไทจุสสึจะถูกนำมาใช้กับการเคลื่อนไหวทุกชนิด ไม่ว่าเป็นการต่อสู้ด้วยมือเปล่าหรือการใช้อาวุธ ความชำนาณในไทจุสสึไม่ได้ขึ้นอยู่กับเทคนิคแต่จะขึ้นอยู่กับ ระยะห่างที่เหมาะสมระหว่างตนและคู่ต่อสู้ หรือ อาวุธของคู่ต่อสู้, การนำเทคนิคมาใช้ได้ในเวลาที่เหมาะสม และ การเคลื่อนไหวที่ต่อเนื่อง

สำหรับไทจุสสึ เทคนิคจำนวนมาก ๆ ไม่ใช่สิ่งที่สำคัญในการฝึก แต่สิ่งที่สำคัญคือการเคลื่อนไหวแบบไทจุสสึ การเคลื่อนไหวที่ดีจะดูเรียบง่าย เทคนิคออกมาจากการเคลื่อนไหวร่างกายไม่ใช่มาจากการใช้กำลัง ถ้ามองดูภายนอกจะออกมาในรูปการเคลื่อนไหวง่าย ๆ แต่ความจริงแล้วต้องฝึกฝนกันเป็นเวลานาน

ปัจจุบัน บูจินกันไม่นิยมเรียกตนเองว่าเป็นนินจา เนื่องจากภาพลักษณ์ของคำว่านินจา ได้เสียหายไปจากภาพยนต์ของทางตะวันตก ทำให้คนนักมองภาพของผู้ฝึกนินจุสสึผิด ๆ  แต่สื่อต่าง ๆ ภายนอกยังนิยมเรียกชื่อของผู้ฝึกว่านินจา เนื่องจากคำว่า นินจา เป็นคำที่ขายได้ง่าย